✍️#پشتوانه_مصدق
#یادداشت_دوم
🔺️سیدرضا زنجانی در میانه دهه ۲۰ شمسی به همراه برادرش، عازم تهران شد و تا پایان عمر در این شهر اقامت گزید و جایگاه ویژه‌ای پیدا کرد.
🔸️او به‌همراه علمایی چون میر سیدعلی رضوی قمی و سید محمود طالقانی، تشکلی به نام «هیأت علمیه تهران» تأسیس می‌کنند که از نخستین تشکل‌ها در تاریخ فعالیت روحانیون پایتخت محسوب می‌شود.
🔸️ اعضای این تشکل را غالبا مجتهدین و علمای حامی جنبش ملی شدن صنعت نفت تشکیل می‌داد و از همین رو رابطه حسنه‌ای با مصدق برقرار کرده و پشتوانه مذهبی او محسوب می‌شدند.
🔸️در جریان اختلاف میان مصدق و کاشانی، وی به نزد دکتر مصدق رفته و می‌گوید: «اینجا ایران است. در ایران بدون آخوند شما نمی‌توانید حکومت کنید و بهتر از کاشانی هم پیدا نمی‌کنید.»
🔺️زنجانی همچنین با مصدق در دوره تبعید و حصر وی مکاتبات زیادی داشت.
🔸️در یکی از این نامه‌نگاری‌ها در اول فروردین ۱۳۴۱ دکتر مصدق خطاب به زنجانی گفته است: «خدمت ذی‌سعادت حضرت آیت‌الله حاج سید رضا زنجانی ادام‌الله بقائه … قربانت شوم … به وجود عالی علاقه‌مندم و ... .»
🔸️سید رضا بر پیکر مصدق نماز خواند و تنها مجتهد و روحانی حاضر در مراسم تجهیز و تدفین مصدق بود.
🔸️همچنین زنجانی کوشش می‌کند که از نفوذ خود نزد مراجعی همچون آیت‌الله میلانی استفاده کرده و برای مصدق مجلس ترحیم برپا کند.
🔸️آیت الله میلانی در نامه‌هایی که در سال ۱۳۴۶ خطاب به زنجانی نوشته، ضمن عرض تسلیت وفات دکتر مصدق از او با عنوان «شخصیت بزرگ مرحوم دکتر طبا ثراه» یاد کرده و به زنجانی گفته که چون امکان برپایی مجلس ترحیم وجود نداشت، در مجلس گوهرشاد از سخنران خواسته که بدون ذکر بردن از مصدق، روضه‌ای نثار روح او بخواند.
🔴 چند ماه پس از اظهار نظر امام خمینی راجع به ملّیون و مصدق که فرمودند: «ما چقدر از این ملّیّت سیلی خوردیم.آن آدم که این همه از او تعریف می کنند (مصدق)، به اسلام سیلی زد.» سید رضا واکنش نشان داده و در مصاحبه روزنامه مردم ایران می گوید:«آن مرحوم (مصدق) بدون تردید مسلمان معتقدی بود و اسلام را بالاتر از آن میدانست که آن را وسیله پیش‌برد مقاصد سیاسی و جلب افکار قرار بدهد.او شخصیت سیاسی بود نه مبلّغ رسمی مذهب.»
🔺️بنابراین دو دیدگاه متضاد درباره مصدق را در آخر دهه پنجاه شاهد هستیم.
⚠️پ.ن
مهم ترین ملاک امام در نقد مصدق مساله اعتماد و تکیه به آمریکا بود که همین امر در بیانات رهبر معظم انقلاب نیز بارها مطرح شده است:
«(مصدق) یک اشتباه تاریخی انجام داد و آن تکیه‌ی به آمریکا بود. در مقابلِ دشمنی انگلیس‌ها، فکر کرد باید یک پشتیبانی در عرصه‌ی بین‌المللی داشته باشد، این پشتیبان آن روز از نظر او آمریکا بود؛ به آمریکایی‌ها اعتماد کرد؛ امید او به آمریکایی‌ها بود. از این خوش‌بینی و ساده‌اندیشی، آمریکایی‌ها استفاده کردند.»
#ادامه_دارد..
